Hej
Jutro wybieram się na wycieczkę do Gubina i Neuzelle. Wreszcie są wycieczki. Doczekałam się hehe.
Dzsiaj krótko o każdym z miast. A jak wrócę i będę miała wolną chwilkę dodam zdjęcia :D
Gubin (niem. Guben, dolnołuż. Gubin, w latach 1961–1990 Wilhelm-Pieck-Stadt Guben) – miasto w niemieckiej części Dolnych Łużyc, znajdujące się na lewym brzegu Nysy Łużyckiej, w kraju związkowym Brandenburgia. Leży na granicy z Polską. W 1945 r. Gubin został podzielony na część wschodnią, polską – Gubin i część zachodnią – Guben, obecnie samodzielne miasto. Do 21 grudnia 2007 r. zlokalizowane były tutaj drogowe i kolejowe przejścia graniczne z Polską.Po raz pierwszy wzmiankowane w pocz. XIII w. (1211) w dokumencie Henryka Brodatego zwalniającym z opłat celnych sól importowaną z Gubina i podającym, że posiadał prawo składu. W 1235 nadano przywilej lokacyjny i magdeburskie prawa miejskie a w 1311 prawo do bicia własnej monety.
W XVI wieku (od 1526) miasto należało do Czech, następnie w 1620 wraz z całymi Dolnymi Łużycami weszło w skład Saksonii, by po klęsce Napoleona i wspierającej go Saksonii, na mocy postanowień kongresu wiedeńskiego w 1815 stać się częścią Prus a następnie Brandenburgii.
Od 1884 roku należy do rejencji rejencji frankfurckiej w prowincji Brandenburgia.
17 listopada 2006 w Gubinie otwarto tzw. Plastinarium kontrowersyjnego niemieckiego artysty Gunthera von Hagensa.Od II poł. XIX wieku miasto notowało dynamiczny rozwój demograficzny – w 1860 miasto liczyło ok. 15 tys. mieszkańców, by w 1939 posiadać ich 45,8 tys. (z czego ok. 28 tys. w części prawobrzeżnej).
Obecnie Gubin liczy 18 931 mieszkańców. Wraz z polskim Gubinem tworzy aglomerację transgraniczną liczącą 35 967 mieszkańców.asto miało "od zawsze" handlowy charakter, ze względu na swoje dogodne położenie – pogranicze słowiańsko-germańskie, ważne szlaki handlowe z północy na południe z Pomorza Zachodniego do Czech (wzdłuż Odry i Nysy Łużyckiej) oraz z zachodu na wschód z Łużyc do Wielkopolski. Handlowano wołami i zbożem z kupcami szkockimi, węgierskimi i polskimi. Ponadto uprawiano tu winorośl i wytwarzano wino, z którego swego czasu miasto słynęło. Zajmowano się również żeglugą na Nysie i Odrze.
W XIX w. założono na lewobrzeżnych, zachodnich przedmieściach Gubina pierwszą na Łużycach mechaniczną przędzalnię wełny. Od tego czasu miasto staje się znanym ośrodkiem włókienniczym.
Neuzelle (pol. hist. Sławin[1]) - miejscowość i gmina w Niemczech, w kraju związkowym Brandenburgia, w powiecie Oder-Spree, siedziba urzędu Neuzelle. Położona jest na południe od Frankfurtu nad Odrą. Według danych z 31 grudnia 2008 liczy 4 539 mieszkańców. Sama miejscowość Neuzelle liczy ok. 2 000 mieszkańców.
Zabytki gminy to kościół klasztorny należący niegdyś do cystersów oraz browar, także należący kiedyś do klasztoru, w którym wytwarza się m.in. słynne ciemne piwo "Schwarzer Abt".
Klasztor Neuzelle (niem. Kloster Neuzelle, łac. Nova Cella, dolnołuż. kloštaŕ Nowa Cala) – dawne opactwo Cystersów znajdujące się w miejscowości Neuzelle w Niemczech na terenie Łużyc Dolnych, na południe od Frankfurtem nad Odrą w pobliżu granicy z Polską. Zespół klasztorny w obecnej postaci składa się z kościoła, zabudowań klasztornych, a także oranżerii i browaru. Kościół wraz z bogatym wystrojem wnętrza uchodzi za cenny przykład sztuki barokowej na terenie kraju związkowego Brandenburgia.Klasztor został założony 12 października 1268 przez margrabiego Miśni Henryka III jako świadectwo pamięci o jego zmarłej żonie Agnieszce. Zakonników sprowadzono z klasztoru Altzella w Saksonii, stąd nazwa. Kompleks klasztorny wzniesiono z cegły pomiędzy 1300–1330. Kościół klasztorny pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny powstał w formie trójnawowej hali w stylu wczesnogotyckim. W dobie średniowiecza mnisi z Neuzelle mieli duże majątki ziemskie. W samych Łużycach Dolnych do klasztoru Neuzelle należało ponad 30 wsi, oprócz tego mieli majątki na terenie sąsiedniej Marchii Brandenburskiej. Ponadto do Cystersów z Neuzelle należało dawne miasto Fürstenberg (obecnie Eisenhüttenstadt). W dobie reformacji klasztor zachował swoją katolicką tożsamość, pomimo że mieszkańcy okolicznych terenów przyjęli nauki Lutra. Należące do Habsburgów Łużyce Dolne po pokoju praskim w 1635 r. zostały przejęte przez protestanckich Wettynów, ale mnisi z Neuzelle otrzymali gwarancję nienaruszalności klasztoru. Dalsze działania wojny trzydziestoletniej spowodowały przejęcie opactwa przez protestantów i zniszczenie gotyckiego kompleksu, toteż po powrocie Cystersów w 1650 zaczęto odbudowywać opactwo w stylu barokowym. Za rządów opata Bernardusa sprowadzono włoskich artystów, w XVIII w. przy przebudowie kościoła działali tu artyści z Czech i Śląska. Kres świetności opactwa położyło przejęcie Dolnych Łużyc przez Fryderyka Wilhelma III na mocy decyzji kongresu wiedeńskiego. Dwa lata po kongresie w 1817 dokonano sekularyzacji klasztoru, który został zamieniony na sierociniec oraz siedzibę seminarium nauczycielskiego. Odtąd klasztorem zarządzało bezpośrednio państwo pruskie, zaś kościół pełnił rolę katolickiej parafii miejscowości (pobliski kościół Świętego Krzyża należał do ewangelików). W 1996 powołano fundację mającą na celu odnowienie dawnego kompleksu klasztornego. W 2004 otworzono odnowiony ogród klasztorny i budynek oranżerii.Kościół klasztorny w Neuzelle jest wysoką trójnawową halą z wydzielonym półkoliście zamkniętym prezbiterium oraz trójosiową fasadą z wysoką wieżą pośrodku. Po odbudowie kościoła po wojnie trzydziestoletniej nadano świątyni barokowy charakter. Przestrzenne pozbawione dawnych podziałów architektonicznych wnętrze w swoim kształcie odnosi się do barokowych świątyń południowych Niemiec i Czech wzniesionych zgodnie z ideami kontrreformacji. Architektura jest zintegrowana z dekoracją rzeźbiarską i sztukatorską oraz bogatym wystrojem wnętrza. Nowy kształt architektury oraz sztukaterie są dziełem J. B. Cometa, zaś iluzjonistyczne malowidła wykonał w latach 1654–1658 J. Vanet. Około 1730–1741 wzniesiono fasadę zachodnią o dynamicznym falistym rzucie z ozdobnym portalem i kruchtą. Przy południowej elewacji wzniesiono kaplicę św. Józefa, kwadratową nakrytą kopułą, która wewnątrz jest pokryta malowidłami czeskiego artysty G. W. Neunherza. Rokokowa ambona z pełnoplastycznymi przedstawieniami czterech ewangelistów oraz Jana Chrzciciela jest dziełem Ślązaka J. W. Löva z Cieplic. Czescy artyści wykonali monumentalny ołtarz główny z obrazem przedstawiającym wniebowzięcie NMP.
W kościelnym skarbcu zachowały się cenne utensilia liturgiczne, w tym gotyckie kielichy z XV w., monstrancja z XVIII w. oraz duża kolekcja paramentów.
Od strony północnej do kościoła przylega kompleks dawnych zabudowań klasztornych, przebudowanych częściowo w duchu baroku podczas odbudowy kościoła w XVII-XVIII w. W skład zabudowań wchodzą gotyckie krużganki otaczające wirydarz z zachowanymi sklepieniami krzyżowo żebrowymi i dekoracją roślinną z terakoty u nasady sklepienia, gotycki refektarz z 1440 nakryty sklepieniem sieciowym, tzw. skrzydło książęce z XVIII i XIX w. z arkadowymi podcieniami.Do opactwa cysterskiego należał również browar (Neuzeller Klosterbräu) znany już od XII w. Swoją produkcję wznowił w 1992 po zakupie nieużywanego budynku przez Helmuta Fritsche. Znany jest z piwa Anti-Aging-Bier. Ponadto browar produkuje inne piwa takie jak Schwarzbier, Pilsner czy Bock.Serdecznie witamy w miejscowości wypoczynkowej Neuzelle, położonej w malowniczym krajobrazie pomiędzy rzekami Odrą i Nysą oraz doliną Schlaubetal. Na tle ceglanych budowli gotyckich i kościołów z jasnych kamieni polodowcowych, chrakterystycznych dla tego regionu klasztor w Neuzelle wygląda niczym czeska oaza w Brandenburgii.
Zespół klasztorny to dawne opactwo Cystersów założone w 1268 roku przez margrabiego Miśnii Henryka III. i wybudowane w stylu gotyckim. Zakonnicy zostali sprowadzeni z klasztoru Altzella w Saksonii, stąd wzięła się też nazwa. Klasztor mimo licznych zawirowań historii pozostawał katolicki. Dopiero podczas wojny trzydziestoletniej obiekty klasztoru zostały zajęte przez protestantów i w dużej części zniszczone. W XVII i XVIII wieku po powrocie Cystersów opactwo zostało odbudowane w stylu barokowym. Przy przebudowie kościoła pracowali artyści z Włoch, Czech i śląska, którzy stworzyli prawdziwą perełkę sztuki barokowej określanej dzisiaj mianem „barokowego cudu Brandenburgii”.
W 1817 roku dokonano sekularyzacji klasztoru i zamieniono go na sierociniec i siedzibę seminarium nauczycielskiego, sam kościół pełnił zaś rolę katolickiej parafii. Dopiero w 1996 roku powołano fundację, która miała za zadanie przywrócenie świetności kompleksu klasztornego.
Dzisiaj zespół klasztorny wraz z barokowym kościołem, krużgankiem z muzeum klasztornym, odnowionym barokowym ogrodem z oranżerią stanowi największy barokowy zabytek północnych i wschodnich Niemiec i zachwyca swoim pięknem przybywających tu turystów.
Przed bramami klasztoru znajduje się browar klasztorny. Godne polecenia są z całą pewnością wycieczki oprowadzające po browarze i gorzelni klasztornej, gdzie można zgłębić tajniki tradycyjnego warzenia piwa i wyrobu różnorodnych nalewek alkoholowych.
Neuzelle to nie tylko zespół klasztorny. To również przepiękna otaczająca go przyroda, która zachęca do aktywnego spędzania czasu. Na dobrze przygotowanych drogach rowerowych
można podziwiać różnorodne krajobrazy częściwo nienaruszonej i dziewiczej jeszcze natury.
Z Neuzelle mogą wyruszyć Państwo na wędrówkę pieszą lub rowerową przez park przyrody Schlaubetal czy też na wycieczkę rowerową wzdłuż rzeki Odry i Nysy.
Przepięknie uformowane przez ostatnią epokę lodową tereny z łańcuchami jezior, głębokimi wąwozami, rozległymi dolinami z idylicznymi stawami, potokami i pagórkami i niekończące się bujne lasy a także urokliwe stare młyny wodne i inne zabytki na skraju drogi oczarują każdego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz